هنوز در عظمت و خلقت افرینش و دنیای امروز ما افرادی وجود دارند که در شناخت خداوند تردید می کنند .
دونفر در بین راه بعنوان مسافر سوار کردم آنها هنوز سوار نشده بودند باهم در جدال صحبت بودند .
در مورد ادیان شعرا عرفان و خدای یکتا بحث می کردند . یکی از آنها خداوند را قبول نمی داشت .
حتی در مورد روزه و نماز هم اعتقادی نداشت و اقرار می داشت روزه گرفتن برای انسان ضرر دارد دوستش سعی می کرد متقاعدش کند که به هیچ راهی راضی نمی شد اشعاری از خیام را عنوان می کرد برای توجیه خودش بر علیه خداوند . که خدایی وجود ندارد. لحظه ای گفتم تو شیعه ای یا سنی تا دین و مذهبش را بفهمم گفت من سنی ام گفتم سنی هستی یا سنی زاده چیزی نگفت گفتم تو سنی زاده ای در هر صورت هر چه هستی به خودت مربوط است .
یعنی در مکانی بوجود آمده ای که ادیان و اجداد تو سنی بودند هر کسی در پیشینه خود با توجه به دین و مذهبش افریده شده و به سختی می تواند تقییر کند . گفتم خورشید را نگاه کن آیا می شه باورش را با ان همه بزرگی و روشنایی انکار کرد و یا ماه و یا ستارگان بی انتها او در هر سوالی برای خودش جوابی می داشت که خورشید تیکه ای جدا شده از یک ستاره ای است و زمین همه همین طور
خوب درست مبدا این ستاره بگو کجاست و مبدا زمین چگونه است و مبدا انسان چگونه است
باز هم برای خود جوابی توجیه می داشت که هیچگاه قانع نبود
اگر بخواهیم همه چیز را توضیح بدهیم مجالی برای زندگی کردن نمی ماند .
گاهی اوقات باید بدون توضیح بر واقعیت مخلوقات و قدرت خداوند که در اطراف می بینیم لذت ببریم و حقیقت را باور کنیم .
مثل غروب خورشید و یا طلوع زیباییش
یا هزار پایی که با هزاران پا با هماهنگی به راهش ادامه می دهد
یا پیدایش شب و روز
اکسیژن باران ابر آسمان کوه
که گردآورنده این عظمت و بزرگی کسی نیست جز خداوند یکتا
درباره این سایت