بهار را خوش است

بهار را خوش است 

شکوفه ارغوان را خوش است  تو را 

به یاد یار در ان شکوه سرخوشت 

دل دیار دردمند 

که کودکی گره به پای رنج خود 

ز رنگ رخ پریده شور کودکان کار را 

نشسته پیر مادری ز بهر لقمه نان خود  

ز ان  سکوت دختران لال و لب 

دل شکسته را چگونه وا شود 

 به من بگو .

      شکوفه ،  ارغوان     

 در این جهان دردمند 

  چگونه خوش کنم  

   بهار را خوش است  

   شکوفه ارغوان را خوش است  تو را

    خالقی (عرفان)